Voor ons project van design heb ik een Nieuwe Kunstenaar-Kunstwerk gemaakt. Ik heb hierbij de mens centraal gezet. Hier heb ik voor gekozen, omdat ik vind dat de wereld niet perfect is. Mensen willen producten duurzaam maken, terwijl ze het eerst op een manier hebben gemaakt die slecht is voor het milieu. En nu.. nu moet opeens alles anders! Maar hoe gaan we dit doen? En kan dat nog wel? De mens heeft er voor gezorgd dat de wereld vervuild is en nu willen ze het zelf weer oplossen. Daarom heb ik ervoor gekozen om de producten te  hergebruiken. Ik heb de fietsbanden bij de fietsenwinkel vandaan, omdat zij ze anders weggooien. De waterballonnen heb ik van thuis, omdat wij ze niet meer gebruiken. Op deze manier worden de producten toch gebruikt en komt het niet tussen het afval te liggen.

De keuze om twee verschillende emoties te laten zien, heb ik bewust gedaan. Niet altijd alles is perfect en zeker niet iedereen is altijd vrolijk. Het is niet erg om niet elke dag vrolijk te zijn en het is zeker niet erg als je een keer moet huilen. Dit is hoe wij nu eenmaal in elkaar zitten en hoe wij altijd zullen blijven.

Aan de ene helft van het object ziet u een somber gezicht. Iemand die moet huilen en niet vrolijk is. Aan de andere kant ziet u iemand die wel vrolijk en kleurrijk is. Met dit project wil ik laten zien dat iedereen mooi is op zijn eigen manier. Of je nou boos, blij, verdrietig of vrolijk bent. Zo zitten wij nu eenmaal in elkaar en daar hoef je je niet voor te schamen.