Wist u dat Mondriaan de Spaanse griep in het begin van de 20ste eeuw overleefde (vergelijkbaar met het coronavirus)?

In mijn eerste schoen zijn vooral gedroogde bloemen te zien. Tijd is één van de onzichtbare dingen die u kunt zien, want met Mondriaan ga ik even terug in de tijd. Er is niet echt een voorstelling te zien, dus de vormgeving is abstract. De voorstelling van vlakken en de natuurlijke materialen zorgen voor spanning en contrast. U ziet op de schoen organische vormen in de vorm van natuurlijke materialen. De schoen is afgevuld met kranten en gips en heeft daardoor een gesloten vorm. Wanneer de schoenen naast elkaar staan lijkt het net alsof ze willen wegstappen en krijgt daardoor een bewegelijke vorm. Kwa kleuren heb ik alleen rood, geel, blauw, wit en zwart voor de strepen. Rood en geel zijn warme kleuren. Er is o.a. een diagonale compositie te zien door de hak maar ook door sommige lijnen die van omlaag naar omhoog zijn vormgegeven. Door de hak van de schoen is er ook een driehoek compositie. De voorstelling is goed zichtbaar en dat komt door het gebruik van de kleuren. De textuur is voelbaar omdat er gedroogde bloemen op zijn geplakt. Een paar apart!

In mijn tweede schoen heb ik veel verse bloemen toegevoegd, o.a. Hedera, Hortensia, Rozen, Anjers, Lycianthe en Leeuwenbek gestoken in steekschuim (Oase). Geïnspireerd Roberto Cavalli. Cavalli is een Italiaans modeontwerper. Op zijn zeventiende ging hij studeren aan de kunstacademie in Florence. Tijdens zijn studie ging hij zich specialiseren in textiel. Hij gebruikte ook veel roze in zijn werk. Dat is in mijn roze schoen ook terug te zien.

Gemaakt door: Marit