Lentiz | MBO Maasland verslag Appelscha 2019

Het kamp vond plaats van 4 t/m 6 september jl. De groep vertrok met een 90 persoons bus, twee schoolbusjes en 2 personenauto’s richting Friesland. 95 studenten en 11 docenten, verdeeld over de vervoersmiddelen, gingen op weg naar Friesland met onderweg de gebruikelijke stop en plaspauze  bij Nunspeet. Rond 12:00 uur kwamen we aan en konden studenten na het uitladen van hun bagage de lunch gebruiken.

Het weer zat niet echt mee. Af en toe vielen er flinke regenbuien, maar het nam niet weg dat de stemming goed was en de studenten nagenoeg allemaal de fiets-puzzeltocht in groepjes van 10 hebben volbrachten. Door het mindere weer moest de leiding wel wat vaker in actie komen dan gebruikelijk, en waren de verschillende controle posten tamelijk doorweekt (zie foto: arme Willeke en Jessie), maar alle fietsgroepen waren op tijd weer binnen. De slaapzalen werden ingedeeld, de studenten konden zich omkleden en klaarmaken voor avondeten.

Het avondprogramma was zowel buiten als binnen en bestond voor het eerste deel uit allerlei kennismakingsspelen. Vanaf 21:00 uur werd de dropping ingezet met als extra spanning onderweg punten per team verzamelen bij docenten die ergens in het grote bos vanachter een boom gillend tevoorschijn kwamen. Alle groepen waren voor 00:00 uur binnen en werden verwelkomd met een lekkere snack uit de keuken.

Dag twee begon na het ontbijt met een sportdag. Het was opvallend dat heel veel studenten zich inzetten en dat er weinig afmeldingen waren met blessures e.d. Ook tijdens deze activiteiten verdienden de groepjes, die vanaf dag 1 al samen moesten werken, de nodige punten.

Na de lunch vertrokken we naar het Fries Drents Wold. In voorgaande jaren gingen we daar zwemmen in het ven, maar daar was het nu helaas te koud voor. Als alternatief fietsten we naar de uitkijktoren midden op de hei. Daar moesten de studenten met elkaar de naam van de school vormen. Een leuke opdracht en absoluut niet gemakkelijk, zoals bleek. Het resultaat was best aardig (zie foto).

In het middagprogramma mochten studenten verder chillen. Dat was in eerdere kampen al meermalen het verzoek geweest. Die middag werd er voor elke student en docent een envelop aan een koord gehangen. De bedoeling was deze te vullen met leuke en goed bedoelde opmerkingen over elkaar. Er werd driftig geschreven op allerlei gekleurde blaadjes en de enveloppen raakten gedurende die middag al aardig gevuld.

Na het avondeten, ook dit jaar weer prima verzorgd door onze kok Hans, waren er de muziekquiz en de algemene quiz. Vooral aan de laatste, die erg knap in elkaar was gezet door Roel, werkten studenten fanatiek. De quiz was niet gemakkelijk, maar werd over het algemeen goed gemaakt. En …. zonder gebruik van telefoons. Het was al vrij laat toen de prijsuitreiking volgde. Elk team, beginnend met het winnende over de afgelopen dagen, mocht een prijsje van de tafel kiezen. Het programma van de volgende dag werd kort besproken en voor iedereen was het wel tijd om te gaan slapen. De volgende dag moesten we immers om kwart voor 9 in de bus zitten.

Voor dag drie stond een bezoek aan dierenpark Amersfoort op het programma. We kwamen goed op tijd aan en in de bus werd de groepsindeling besproken om in 6 groepen achter de schermen van de dierentuin te mogen kijken. Dit jaar bezochten we in twee sessies de olifanten, de apen en de neushoorns/tijgers. De rondleidingen waren leuk, informatief en vooral het van dichtbij bekijken werd door de studenten als zeer positief ervaren.

Rond 15:00 uur was het verzamelen en richting bus. Het verkeer zat heel erg waardoor we arriveerden rond 17:00 uur. Iedereen was gezond en wel weer in Maasland.

We kunnen terugkijken op een zeer geslaagd kamp. Van heel veel studenten ontvingen we bedankjes en positieve reacties. Erg leuk. Het team was ook dit jaar weer prima om mee te werken. Sterk in elkaar aanvullen en samen de klus klaren. Leuk om mee te mogen werken.

De volgende punten zijn genoemd in de evaluatie om mee te nemen naar volgend jaar:

• Prima quiz waarin misschien wat meer dier gerelateerde vragen mogen;
• Limonade en fruit wat meer verdelen over de avonden;
• Stekkerdozen voor opladen GSM niet vergeten (lagen nog op school);
• Door het slechte weer waren studenten wat meer vermoeid dan we gewend zijn. Hier in de toekomst rekening mee houden bij duur van het vervolgprogramma;
• Als docententeam vlak voor een activiteit even de koppen bij elkaar om af te stemmen;
• Kijken of er een mogelijkheid is voor een afsluitend kampvuur dat dit jaar, door de nieuwe eigenaar, opeens niet meer mocht.

Kamp Appelscha heeft, voor zover ik kan teruglezen in de bestanden die ik heb bewaard, in ieder geval vanaf 2010 nagenoeg onafgebroken plaatsgevonden. In mijn beleving waren we er al eerder, maar daarvan heb ik niks meer bewaard. Twee keer konden we door omstandigheden niet bij Nijsingh terecht en zo zijn we in 2011 naar Heino (bij Zwolle) gegaan en in 2013 naar Ameland. Dat waren ook leuke kampen, maar ze gaven niet de mogelijkheden die we in Appelscha hadden qua ruimte, sportvelden, bossen aan de overkant en bos en hei op een steenworp afstand. Dat we er 220km voor moeten rijden is dan een bijkomstigheid die m.i. niet opweegt tegen enkele dagen kamp mogen hebben in een totaal ander stukje Nederland met heel mooie natuur en overduidelijke cultuurverschillen. Voor velen in het team een uitgelezen plek om kamp te mogen beleven.

Als kartrekker van het gebruikelijk eerste-jaars kamp Appelscha werd ik vanaf moment één, waar we samen met de ouders onszelf voorstelden en de klassen oplazen, door mijn collega’s in de schijnwerpers gezet: “Hij organiseert het dit jaar voor het laatst, want hij mag met pensioen.”

Ik kreeg een mooi kampshirt en heb dat natuurlijk meteen aangetrokken. Tijdens kamp had het team een taart voor mij gekocht en hebben we gevierd dat het inderdaad “mijn laatste” was. Ik vond dit ontzettend leuk en vooral heel lief! Super dat je zulke leuke collega’s hebt. Nogmaals bedankt allemaal, ik heb ervan genoten!

Ik kijk met heel veel plezier en genoegen terug op heel veel kampen waar ik aan mee mocht werken. Dat begon ooit in het VMBO, in Bergen op Zoom, en werd gevolgd door kampen naar Tsjechië, zeilkampen, Hongarije, fietsend naar Aken, Antwerpen en Cambridge en in het MBO wederom naar Tsjechië, geheime locaties in Nederland en heel veel Appelscha.

Een introductiekamp is in mijn beleving welhaast het belangrijkste item om een opleiding te starten. Je plukt er direct de vruchten van, want je hebt in de start met de studenten de best denkbare aanloop genomen die je maar kunt bedenken. Studenten geven, terugkijkend op hun studie, niet voor niets aan dat het eerstejaarskamp een van de hoogtepunten was.

Gelukkig zijn er bij Lentiz elk jaar voldoende collega’s geweest die deze kampen wilden begeleiden. Ik was een van hen vond het echt waardevol én leuk om te doen. Bedankt voor de support in de afgelopen jaren mocht ontvangen.

Maasland, september 2019

Henk  van der Pol